جراحی ترمیم نقص بینی به منظور بازگرداندن شکل بینی به حالت طبیعی و بهبود عملکرد آن برای تنفس عادی صورت می‌گیرد. تکنیک‌های این جراحی با توجه به مشکل بینی، متفاوت است. مشکلاتی که نیاز به عمل جراحی ترمیمی دارند عبارتند از:
انواع روش‌های ترمیم نواقص بینی
سپتوپلاستی عمل جراحی اصلاح و صاف کردن تیغه میانی بینی است. سپتوم، دیواره استخوانی بینی و کارتیلاژ، غضروفی است که بینی را به دو بخش راست و چپ تقسیم می‌کند. زمانی که سپتوم به یکی از طرفین بینی منحرف می‌شود ناهنجاری ایجاد شده را انحراف تیغه بینی می‌گویند. در بیشتر افراد مبتلا به انحراف بینی معمولاً پره‌های یک طرف بینی کوچکتر از طرف دیگر است. در این موارد، سپتوپلاستی تنها راه درمان محسوب می‌شود. سپتوپلاستی تغییر مکان سپتوم را اصلاح می‌کند و تنفس طبیعی را به فرد باز می‌گرداند.
پیش از جراحی سپتوپلاستی
قبل از جراحی سپتوپلاستی مانند جراحی‌های دیگر، آزمایش خون و چک کردن وضعیت سلامت کلی بدن انجام می‌شود. از یک هفته قبل باید مصرف آسپرین، ایبوپروفن و یا دیگر داروهای رقیق کننده خون را کنار بگذارید. گرفتن عکس از بینی از زوایای مشخص، یکی دیگر از موارد ضروری است. بیشتر بیماران با بیهوشی کامل تحت جراحی قرار می‌گیرند.
حین جراحی سپتوپلاستی
جراحی سپتوپلاستی معمولاً بین 60 تا 90 دقیقه طول می‌کشد. جراح یک طرف بینی را می‌شکافد تا به سپتوم دسترسی داشته باشد. بعد از کنار زدن غشای مخاطی بینی، سپتوم در محل مناسب جایگذاری می‌شود. استخوان‌ها یا غضروف‌هایی که باعث انسداد راه‌های تنفسی شده‌اند نیز برداشته می‌شوند. مرحله نهایی بازگرداندن غشای مخاطی بینی به محل اولیه است. بعد از انجام عمل معمولاً روی بینی چسب زده می‌شود تا سپتوم و غشا را در جای اصلی نگه دارد اما گاهی، تنها قرار دادن تامپون تا چند روز بعد از جراحی کفایت می‌کند و نیازی به استفاده از چسب نخواهد بود.
پس از جراحی سپتوپلاستی
سپتوپلاستی یک عمل سرپایی است و معمولاً بیمار چند ساعت بعد از جراحی ترخیص می‌شود. بعد از جراحی بینی، تورم، درد و خونریزی امری عادی محسوب می‌شود. تا چند هفته بعد از عمل بهتر است انجام فعالیت‌های فیزیکی سنگین کنار گذاشته شود. در صورت نیاز، مصرف داروهای مسکن تحت نظر پزشک بلامانع است. هر چند زخم‌های بعد از سپتوپلاستی به سرعت التیام می‌یابد اما دوران نقاهت معمولاً طولانی است چرا که کارتیلاژ و نسج دیگر بینی برای ترمیم و شکل گیری دوباره، به یک دوره زمانی یک ساله نیاز دارند. چند توصیه برای کوتاه‌تر شدن دوران نقاهت:
در درمان ناهنجاری‌های بینی که در اثر شکستگی، عمل قبلی و یا از بین رفتن بافت بینی بعد از سرطان پوست به وجود آمده است می‌توان از پیوند غضروف (گرافت) کمک گرفت. گرافت‌ها می‌توانند باعث محکم‌تر شدن نوک بینی شده، از افتادگی آن جلوگیری کنند و بینی را به حالت طبیعی برگردانند. به علاوه، با پیوند غضروف می‌توان شکل بهتری به بینی‌‌های کج و پیچ خورده داد.
حین جراحی ترمیمی بینی با گرافت
این عمل ترمیمی نیز با بیهوشی کامل بیمار انجام می‌شود. گام اول انتخاب گرافت مناسب برای بهبود وضعیت ظاهری بینی آسیب دیده است. بهترین گرافت، غضروف تیغه بینی می‌باشد چرا که نیازی به باز کردن بخش دیگری از بدن ندارد و استحکام آن نیز در سطح مطلوبی قرار دارد. گزینه دوم استفاده از غضروف گوش است. این گرافت بدون اینکه به ظاهر گوش آسیبی برسد از غضروف لاله گوش برداشته می‌شود. اگر هیچ یک از این گرافت‌ها قابل استفاده نباشند می‌توان از غضروف‌های دنده استفاده کرد. دنده پنجم گزینه مناسبی برای برداشتن گرافت محسوب می‌شود. پس از جایگذاری گرافت، مراحل بعدی جراحی مانند رینوپلاستی انجام می‌شود.
پس از جراحی ترمیمی بینی با گرافت
بعد از این عمل جراحی نیز لازم است بیمار نکاتی که توسط پزشک به وی گوشزد شده است را جدی بگیرد. توصیه‌های دوران نقاهت جراحی گرافت بینی نیز همانند سپتوپلاستی و رینوپلاستی است.
The reconstruction of a defect in the nose is all the more difficult because of the great many nuances the nose possesses. There is a range of nose problems, some occurring alone and others as part of a syndrome. The underlying causes are varied but they can be broadly divided into:
Techniques in order to problems
Septoplasty corrects the displacement of the septum, allowing for better airflow through the nose. Septoplasty is a surgical procedure to correct a deviated nasal septum. The septum is a wall composed of bone and cartilage that divides your nose into two separate nostrils. A deviated septum occurs when the septum is displaced to one side of the nose. Most people with a deviated septum have one nasal passage that is significantly smaller than the other. A deviated septum is the most common septum defect, and surgery is the only way to fix it.
Preparing for a Septoplasty
You may be asked to stop taking certain medications a week prior to your surgery, including aspirin, ibuprofen, and blood thinners. This will reduce your risk of excessive bleeding during the operation. Your doctor might take pictures of your nose before the surgery. Most patients have general anesthesia, which means they are asleep during the septoplasty. Do not eat or drink anything after midnight before your surgery. This way, if you become nauseated from the anesthesia, you will not vomit.
Procedural steps
Typically, a septoplasty takes about 60 to 90 minutes to complete.The surgeon will make an incision on one side of your nose to access the septum. He or she will then lift up the mucus membrane (the protective covering of the septum). Then, the surgeon will shift the deviated septum into the proper position. Obstructions like extra pieces of bone or cartilage will be removed. The final step is the repositioning of the mucus membrane. You may need stitches to hold the septum and membrane in place. Sometimes, packing the nose with cotton is enough to hold the structures in position.
Recovery after Septoplasty
Septoplasty is usually performed as an outpatient procedure; you can go home on the same day, after the effects of the anesthesia have worn off. Your nose will be swollen, painful, and packed with cotton to control bleeding. Limit your physical activity, including vigorous sports, for several weeks after surgery to minimize swelling and promote healing. Your doctor will prescribe pain medication as needed. Although wound healing after a septoplasty may be fairly rapid, the overall healing process can be slow. Cartilage and other nasal tissues can take up to a year to settle into their new shape. Tips for a quicker recovery include:
During the course of a reconstructive surgery, in some cases grafts may be used to support or improve the appearance of the nose. The term graft typically refers to affixing one type of tissue to another. The framework of the nose is made up of cartilage, bone, and connective tissue. Most grafts in the nose are made up of cartilage and help serve to support the structure of the nose for either functional or aesthetic purposes. Auricular cartilage grafting is taking cartilage from the ear to reconstruct the nose. Typically grafts are taken from the concha cymba and cavum of the ear to remove cartilage without changing the overall shape of the ear. The skin of the ear is intact.
Techniques
Grafts in rhinoplasty can be used through either an endonasal (closed) approach or external (open) approach. Some grafts are optimally used with either one or the other technique. The goal in rhinoplasty is not to use as many grafts as possible, to selectively implement their use if the patient will see a benefit from their use. Grafts have the advantage to help reshape the nose in numerous ways, allowing both the surgeon and patient more flexibility in aesthetic outcomes. Grafts which are underneath the surface of the structure of the nose are termed invisible grafts. Some examples of invisible grafts are caudal extension grafts, columellar struts, and spreader grafts. Grafts which are closer to the surface of the skin are termed visible grafts. Some examples include shield grafts and dorsal grafts.
Post surgery
General guidelines are just like rhinoplasty and septoplasty but it is important that you follow your surgeon’s directions. Follow-up care is vital for this procedure to monitor healing. Obviously, anything unusual should be reported to your surgeon immediately.
جراحی بازسازی پستان جهت بهبود ظاهر پستان بعد از ماستکتومی (عمل جراحی سرطان پستان) انجام می‌شود. در این عمل سعی بر آن است که بافت سرطانیِ برداشته شده، تا حد امکان بازسازی شود و پستان‌ها به شکل و اندازه قبلی خود بازگردند. جراح در بیشتر موارد تلاش می‌کند تا نوک پستان و هاله آن را نیز بازسازی کند تا از فشار روانی ناشی از نقص عضو بیمار بکاهد. در بیشتر خانم‌هایی که تحت عمل ماستکتومی قرار گرفته‌اند انجام این جراحی امکان‌پذیر است. با وجود اینکه جراحی ترمیمی پستان می‌تواند همزمان با ماستکتومی انجام شود اما اغلب بیماران تصمیم می‌گیرند که زمان این عمل را به بعد از بهبود محل جوشگاه و پایان رادیوتراپی موکول کنند.
تکنیک‌های مختلفی برای بازسازی و ترمیم بافت پستان وجود دارد که می‌توانید با توجه به شرایط خود و پس از مشورت با جراح، مناسب‌ترین گزینه را انتخاب کنید. دو تکنیک اصلی برای ترمیم پستان عبارتند از:
به علاوه، در صورت درخواست بیمار برای ایجاد هاله و بازسازی نوک پستان ممکن است یک جراحی سرپایی دیگر صورت گیرد که در این عمل از پیوند پوست یا تاتو کمک گرفته می‌شود.
تعیین زمان مناسب برای بازسازی و ترمیم پستان به میزان گسترش بیماری، نوع عمل ماستکتومی و نیاز بیمار به انجام درمان‌های اضافی مانند رادیوتراپی بستگی دارد. به همین دلیل معمولاً ترجیح بر آن است که ابتدا مراحل درمان به طور کامل انجام شود.
پیش از جراحی
پیش از عمل جراحی از شما خواسته می‌شود:
حین جراحی
پس از جراحی
بعد از عمل، یك یا دو دِرن پلاستیكی در محل جراحی قرار داده می‌شود تا خون و ترشحات را خارج كند. به طور معمول دِرن برای مدت دو هفته باقی می‌ماند. معمولاً محل زخم جراحی پانسمان شده و یک بانداژ مخصوص دور بدن پیچیده می‌شود. اغلب بیماران درد كمی در ناحیه جراحی شده دارند. خواب رفتگی و احساس کشیدگی در اطراف سینه و زیر بغل نیز امری طبیعی است. بعد از جراحی، انجام معاینات دوره‌ای برای اطمینان از روند مؤثر بازسازی ضروری می‌باشد.
Breast reconstruction is a type of surgery for women who have had all or part of a breast removed. The surgery rebuilds the breast mound so that it is about the same size and shape as it was before. The nipple and the darker area around the nipple (areola) can also be added. Most women who have had a breast removed (mastectomy) can have reconstruction. Breast reconstruction surgery can be either immediate or delayed. Breasts can be rebuilt using implants (saline or silicone) or autologous tissue (that is, tissue from elsewhere in the body).
There are many different reconstruction techniques available. Your healthcare team can talk to you about the options that are best for you. There are two main techniques for reconstructing your breast:
You also can choose whether or not to reconstruct your nipple.
Decisions about reconstructive surgery also depend on many personal factors such as: overall health, the stage of breast cancer, the size of your natural breast, and the amount of tissue available and so on. But there are two choices:
Before the surgery
Prior to surgery, you may be asked to:
Procedural steps
Recovery
A small, thin tube may be temporarily placed under the skin to drain any excess blood or fluid. An elastic bandage or support bra will minimize swelling and support the reconstructed breast. A pain pump may also be used to reduce the need for narcotics.
Read More
جراحی ترمیم لاله گوش یا اتوپلاستی به منظور رفع بدشکلی‌های لاله گوش، برآمدگی گوش‌ها و یا بزرگی آن‌ها انجام می‌شود. در اتوپلاستی، جراح غضروف گوش را تغییر شکل می‌دهد تا برآمدگی و یا نواقص آن کمتر به نظر برسد. دو تکنیک رایج که برای ترمیم لاله گوش مورد استفاده قرار می‌گیرند عبارتند از:
با کمک اتوپلاستی می‌توان نواقص گوش که معمولاً یا مادرزادی هستند و یا در اثر سانحه به وجود آمده‌اند را برطرف کرد. این عمل زیبایی، به گوش شکلی طبیعی می‌دهد و علاوه بر بازگرداندن تعادل به چهره شخص باعث بالا رفتن اعتماد به نفس وی نیز می‌شود. لاله گوش در موارد زیر نیاز به ترمیم و اصلاح دارد:
اتوپلاستی نیز مانند هر جراحی دیگری ممکن است خطرات و عوارضی به دنبال داشته باشد. برخی از عوارض احتمالی عبارتند از:
اگر قصد انجام عمل اتوپلاستی را دارید بهتر است موارد زیر را به خاطر داشته باشید:
در ترمیم لاله گوش، بسته به نوع مشکل و پیچیدگی جراحی معمولاً عمل بین یک تا سه ساعت به طول می‌انجامد. بیشتر افراد ترجیح می‌دهند که تحت بیهوشی کامل مورد عمل جراحی قرار گیرند اما انجام اتوپلاستی با بیهوشی موضعی نیز رایج است. کودکان اغلب با بیهوشی کامل جراحی می‌شوند. در حال حاضر، روش‌های مختلفی برای ترمیم لاله گوش وجود دارد. در یکی از این روش‌ها، برش کوچکی در غضروف گوش داده شده و بخشی از آن جدا می‌شود؛ روش دیگر شامل تا کردن و بخیه زدن لاله گوش در محلی نزدیک‌تر به سر است. تکنیک دیگر، ایجاد برش کوچکی در پشت گوش است که به جراح اجازه می‌دهد تا به غضروف دسترسی داشته باشد و عملیات لازم برای شکل دادن به گوش را انجام دهد. بعد از اتمام عمل جراحی، بخش‌های برش داده شده با بخیه ثابت می‌شوند.
بعد از عمل ترمیم لاله گوش، بروز موارد زیر محتمل است:
بهتر است پیش از هر چیز توصیه‌های پزشک خود را جدی بگیرید. بعد از عمل معمولاً درد کمی وجود دارد. برای رفع دردهای متوسط ممکن است داروهای مسکن مانند استامینوفن تجویز شود. باید توجه داشت که از مصرف ایبوپروفن، آسپرین، ناپروکسن و دیگر داروها که احتمال خونریزی را افزایش می‌دهند، خودداری کرد. به منظور کاهش عوارض بعد از جراحی و بهبودی هر چه سریع‌تر، در چند هفته اول نکات زیر را به خاطر داشته باشید:
Otoplasty is the surgical reshaping of the outer ear, to correct either deformities or make them look better. Otyoplasty can be either a cosmetic or reconstructive procedure. Pinning back prominent ears is an example of cosmetic otoplasty, while surgery to build up the outer ear after injury is an example of reconstructive otoplasty. Surgery to reshape the ears involves remodeling the cartilage into a less protruding shape. The two main techniques for correcting protruding ears are:
Ear surgery, also known as otoplasty, can improve the shape, position or proportion of the ear. Otoplasty can correct a defect in the ear structure that is present at birth that becomes apparent with development or it can treat misshapen ears caused by injury. Ear surgery creates a natural shape, while bringing balance and proportion to the ears and face. Correction of even minor deformities can have profound benefits to appearance and self-esteem.
Before you opt for otoplasty, there are some important issues to keep in mind:
Otoplasties are mainly carried out by plastic surgeons, ENT surgeons (ear, nose and throat) and sometimes by pediatric surgeons. Currently, there are several ways the ear can be reshaped. One involves cutting out the cartilage (the main structural component) of the ear; another involves folding and stitching that cartilage instead of cutting it away. In either case, your surgeon will begin by making a small incision at the back of your ear, allowing him or her to access the cartilage and conduct the necessary procedure. After the surgery is complete, the incision site will be secured with stitches. In adults, surgery can be performed under intravenous sedation supplemented with local anesthesia. In children, general anesthesia is used. The procedure lasts approximately one to two hours. The thin scar is localized behind the ear and out of view. The scar will fade over time and should become barely noticeable.
As with any surgery, there are risks. With otoplasty, more uncommon complications can include infection or blood clots. However, complications are rare and most people are extremely satisfied with the results. You should expect to experience pain and swelling; your surgeon will prescribe a painkiller if necessary, and a prescription antibiotic in some cases as a preventive measure against infection. Some of the possible complications of otoplasty include:
After the operation, you may expect:
Be guided by your surgeon, but general self-care suggestions include:
![[:en]Dr. Khoshini - Plastic, Reconstructive and Burn Surgeon[:en][:fa]دکتر خوشینی - متخصص جراحی پلاستیک، ترمیمی و زیبایی[:fa]](http://samankhoshini.com/wp-content/uploads/2014/02/dr-khoshini-logo1.png){kind=logo}
